Απρόσωπα Ρήματα

 Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, όπως και στην νέα ελληνική υπάρχουν κάποια ρήματα σε τρίτο ενικό πρόσωπο, που δεν παίρνουν ως υποκείμενο τους ένα πρόσωπο ή ένα πράγμα ή μία αντωνυμία. Αυτά τα ρήματα ονομάζονται απρόσωπα και είναι τα εξής: 

δεῖ (πρέπει),

χρή (πρέπει),

προσήκει (ταιριάζει),

ἀρκεῖ, 

πρέπει, 

ἐγχωρεῖ (επιτρέπεται), 

ἒστι (είναι δυνατό)

ἒξεστι (επιτρέπεται, είναι δυνατό)

ἒνεστι (είναι δυνατό)

πάρεστι (είναι δυνατό)

δοκεῖ (φαίνεται)

μέλει (υπάρχει φροντίδα)

μέλλει (πρόκειται)

συμβαίνει

φαίνεται

λέγεται

ὁμολογεῖται

ἀγγέλλεται

νομίζεται

Τα απρόσωπα ρήματα παίρνουν ως υποκείμενο τους ή απαρέμφατο ή δευτερεύουσα ονοματική πρόταση.