Λίγα λόγια για τους Επτά Σοφούς της αρχαιότητας...

   Στις αρχές του 7ου αι. π.Χ. γεννιέται, ως συνέπεια των σημαντικών και κοινωνικών αλλαγών που είχαν προηγηθεί (πέρασμα από τη βασιλεία "μυκηναϊκού τύπου" στους θεσμούς της πόλεως, διεκδίκηση πολιτικών δικαιωμάτων και μεταφορά πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων σε θεωρητικό επίπεδο, αντικείμενο για κριτική και θεωρητική συζήτηση), η Σοφία. Οι κατάλογοι των Επτά Σοφών που έδρασαν εκείνη την περίοδο, μας υποδεικνύουν τι πρέπει να εννοούμε με τον όρο σοφία. Στοχάσμος που έχει ως αντικείμενο τον κόσμο του ανθρώπου, τα στοιχεία και οι δυνάμεις που διέπουν τον άνθρωπο και πως ελέγχοντας αυτές τις δυνάμεις επιτυγχάνεται η κοινωνική αρμονία.

Οι Επτά Σοφοί, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς ήταν ιστορικά πρόσωπα που έζησαν τον 7^ο και 6^ο αι. π.Χ., που διέπρεψαν σαν νομοθέτες, άρχοντες ή πολιτικοί. Επικρατέστεροι ήταν οι εξής:

Θαλής ο Μιλήσιος ( 624 π.Χ. – 546 π.Χ. ). Μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, μηχανικός, μετεωρολόγος και προσωκρατικός φιλόσοφος, ιδρυτής της Μιλησιακής σχολής της φυσικής φιλοσοφίας.
Πιττακός ο Μυτιληναίος (περ. 650-570 π.Χ.).  Πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης της Μυτιλήνης.
Βίας ο Πριηνεύς (6^ος  αι. π.Χ.). Ποιητής, γνωστός για την δικαιοσύνη του και την ρητορική του δεινότητα.
Κλεόβουλος o Ρόδιος (6ος π.Χ. αι., βρισκόταν στη ζωή τουλάχιστον ως το 560 π.Χ.). Τύραννος της Λίνδου στη Ρόδο.
Σόλων ο Αθηναίος (περ. 639 – 559 π.Χ.). Νομοθέτης, φιλόσοφος και ποιητής.
Περίανδρος ο Κορίνθιος (668 π.Χ. – 584 π.Χ.). Τύραννος της Κορίνθου. Περιώνυμος για την κακουργία του αλλά και για την μεγαλοφροσύνη και σοφία του.
Χίλων (ή Χείλων) o Λακεδαιμόνιος (6^ος αι. π.Χ.). Πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής.

                                                   

Ήταν ζηλωτές, εραστές και μελετητές του Λακωνικού πολιτεύματος και διατύπωσαν την φιλοσοφία τους σε σύντομες φράσεις, διότι ακολουθούσαν τον τρόπο φιλοσοφίας των παλαιών, την Λακωνική βραχυλογία.

Σημαντικά αποφθέγματα:

Μέτρον ἄριστον = Η τήρηση του μέτρου είναι το καλύτερο ( Κλεόβουλος ο Ρόδιος).

Μηδὲν ἄγαν = Μην κάνεις τίποτα υπερβολικό (Σόλων ο Αθηναίος).

Γνῶθι σαυτόν = Γνώρισε τον εαυτό σου (Χίλων ο Λακεδαιμόνιος).

Φθόνου μᾶλλον ἢ οἰκτίρου = Καλύτερα να ζηλεύεις παρά να λυπάσαι (Θαλης ο Μιλησιος).

Τοῖς ἐπιτηδείοις χρῶ = Να κάνεις σωστές παρέες ( Πιττακός ο Μυτιληναίος).

Λάλει καίρια = Να μιλάς όταν και όπως πρέπει (Βίας ο Πριηνεύς).

Καλὸν ἡσυχία = Ωραίο πράγμα η ησυχία ( Περίανδρος ο Κορίνθιος).